I am back baby! #Dag1260

Als er een award was voor een glansrijke afwezigheid voor bloggers, dan had ik die zeker gewonnen. Ik kan niet geloven dat het al vier maanden geleden is dat ik voor het laatst iets van en mij heb laten horen. Mijn twee maanden in Europa waren fantastisch en alle tijd wilde ik met familie en vrienden besteden, het blog schoot er daardoor bij in. Vervolgens nu al twee maanden terug in Bali!!

Nieuwe denkwijze

Een groot deel van het uitstellen van mijn blog komt door een nieuwe denkwijze. Sinds ik de film ‘The Secret’ heb gezien en leermeesters als Abraham Hicks (een vrouw) en Tony Robbins volg, begrijp ik ineens waarom ik enerzijds alles voor elkaar krijg in het leven en anderzijds steeds dezelfde problemen op mij afroep. Als je denkt aan alles wat je niet wilt – dat zal dat gebeuren. Als je denkt aan alles wat je wel wilt – dan zal dat ook gebeuren (soms in onverwachte vorm, als je er niet specifiek bij hebt bedacht hoe je het wilt). Stel je dan eens voor dat je een blog schrijft over alles wat je wel en niet wil en er dan honderden mensen daar ook aan gaan denken…

Dit klinkt voor sommige misschien te zweverig en zij slaan mogelijk hun ogen dicht, denkend: “Ruby je bent te lang van huis. Nu ben je echt een reizende hippy geworden.” Dat mag. Dat is goed. Iedereen heeft namelijk een eigen visie en kijk op het leven, maar ik weet dat ik er het meeste uit wil halen. Ik wil een positieve relatie met een man die van reizen houdt en een gezin wil. Ik wil een maandinkomen van minimaal 5000 euro per maand, zodat ik andere mensen kan helpen en in alle rust boeken kan schrijven. Ik wil graag in een mooie villa wonen, waar ik mijn yoga elke ochtend om 5.00am kan doen en een voortreffelijke kok aanwezig is die mij voorziet van mijn lievelings smoothiebowls en creatieve maaltijden. Dat klinkt dan weer ver van een hippy bestaan toch?

Villa bezoeken en gratis goodies

Graysonsisters is voor velen nog steeds een onbekend begrip, maar kijk gewoon eens op Graysonsisters.com Ik ga verder geen uitleg geven over wat mijn rol in dit hele verhaal is, maar ik schrijf elke week voor dit online magazine over startende merken, activiteiten en eten. Die eerste twee leveren mij de meest gave cadeaus op! Verspreid over de afgelopen twee maanden heb ik veel leuke kledingstukken cadeau gekregen, een bikinitas, sieraden, een Journii en zelfs een aantal villa’s mogen bezoeken. Schrijven voor een online magazine heeft alleen maar voordelen! En er komen er alleen nog maar meer aan; voordelig eten in nieuwe restaurants en nog meer villa’s bezoeken.

Ik kreeg van verschillende mensen op Instagram de vraag waar ik nu allemaal mee bezig ben, want niemand begrijpt er iets meer van. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik soms ook niet zoveel van mijn leven snapte en ik graag wat meer structuur wilde. Uitgerekend op dat moment kwam het merk The Journii voorbij, zij hebben een werkboek ontwikkeld waarmee je 6 doelen kan realiseren, verspreid over 6 maanden, door een gestructureerde aanpak van plannen.  Leven in de tropen is fantastisch, maar niet zo goed voor je concentratie. Ik ben dan ook heel blij dat het regenseizoen van start is gegaan en ik vaker gedwongen wordt om binnen te zitten. Vandaag is trouwens omgekeerde, het is zo warm en benauwd dat ik gewoon niet wil bewegen en daarom mijn laptop op schoot er bij heb gepakt om dan eindelijk dit blog te typen.

 

Ruby in de film

In het eerste stuk schreef ik over dat je wat je graag wil – je krijgt. Alleen kan dat dus soms in een bijzondere wending gebeuren, omdat je jouw wens te ‘open’ hebt gehouden en de universiteit er zelf een invulling aan heeft gegeven. Terwijl ik in het zwembad van hotel Kyriad samen met Rose aan het ronddobberen was, zei ik ineens stellig: “Rose, ik ga in een film spelen. Ik weet het gewoon zeker.” Ik doelde daarmee eigenlijk op de producer Martin G. Wood die we de avond daar voor waren tegen gekomen. Ik zag dat hij zijn sleutel liet vallen aan de bar en bracht daarom de sleutel naar hem. Vervolgens was daar een twee uur durend gesprek over wat je in het leven wil bereiken en hoe hij diverse grote Hollywood films mee heeft geproduceerd.

Twee weken later kreeg ik een telefoontje van de manager van hotel Kyriad, een vriend van hem van hotel Steenkool (ja, dit hotel heet werkelijk waar Steenkool) had een blank vrouwelijk model nodig voor een fotoshoot. Ik lag ziek op bed die dag, maar besloot om mijn vriend te helpen en reed naar hotel Steenkool. Daar vertelde Dina, de vrouw die de fotoshoot begeleidde, dat ze een ander probleem had. Haar mannelijk model had namelijk ook afgezegd en de fotograaf was al onderweg. Wil het niet dat ik tijdens de opening van de winkel The Locals Canggu het model van het merk UC&CO heb ontmoet en wij goede vrienden zijn geworden.

 

Een huwelijksreis zonder te trouwen

Ik belde Leon op en die zat als reddende engel meteen op zijn scooter onderweg naar het hotel. Dina vertelde ons dat het 2 uurtjes in beslag zou nemen, maar de fotograaf verbeterde haar door te vertellen dat het om 2 dagen zou gaan. Én niet om een fotoshoot, maar een volledige promotionele video. De fotograaf bleek een filmmaker te zijn. Voor ik verder kon nadenken zag ik hoe een team lampen gereed maakten, camera’s op posities plaatsten en konden wij ons verdiepen in de verhaallijn; een huwelijksreis. Ik ging in een film spelen!

Leon en ik zijn goede vrienden, dus we hebben ons door de hele situatie heen gelachen. Ik vond het echt heel gaaf om in een film te spelen. Elke scene speel je verschillende keren, vanuit verschillende hoeken. In de film komt geen tekst voor, dus we konden gewoon over koetjes en kalfjes kletsen tijdens de opnames. We begonnen met een scene van het inchecken aan de receptie, daarna een drankje in de bar, pool spelen, naar samen romantisch dineren. Het was hilarisch toen we te horen kregen dat we salsa moesten dansen en een professioneel team van dansers uitlegden hoe we dat moesten doen.

 

Hisilicon Balong

De tweede filmdag

De eerste dag was tot laat en de volgende dag zat ik om 10 uur weer aan het ontbijt in het restaurant. We mochten gratis komen eten, dus daar maakte ik graag gebruik van! De tweede filmdag werd eerst het ontbijt gefilmd, deze keer zonder salsadansers om ons heen. We kregen na het ontbijt te horen dat we een scene in het zwembad gingen doen. Ineens sloeg er een lichtelijk paniek toe, want ik heb al weken niet getraind (lees: ik voel mij zelf niet echt zelfverzekerd in een bikini voor een camera) en ik had geen leuke bikini. Ik belde Tim van Papedas, een van de eigenaren van The Locals Canggu, en hij regelde dat per koerier een aantal bikini’s van het merk Nataoka mij kant op kwamen. Ik ben ongelooflijk blij met al deze hulpvaardige vrienden.

Leon en ik moesten een uur wachten voor we de scene gingen spelen, omdat de cameraploeg naar de moskee ging. Het was vrijdag en dan gaan Moslimmannen naar de moskee voor hun wekelijkse gebed. In dat uur probeerde ik zoveel zelfvertrouwen op te bouwen voor later. Ik zonderde mij af en nam een aantal selfies die ik op Facebook posten. De positieve reacties op die foto’s zorgden ervoor dat ik mij zekerder voelde en de scene in het water ging hartstikke goed! We konden de scenes meteen terug kijken op de camera en het zag er super professioneel uit.

 

Nieuwe carrière – op naar de volgende shoot

Ik kreeg voor Graysonsisters het aanbod om te verblijven in Villa Bloom in Lovina. Ik heb geen camerateam in mijn woonkamer klaarstaan, maar ik weet dat Handy hele mooie video’s met zijn telefoon kan maken. Jaaaaa, ik hoor jullie nu opgelucht ademhalen; de bekende naam is terug in dit verhaal. Waar we precies qua relatie zitten, dat laat ik voor nu even in het midden, maar Handy  maakt nog steeds onderdeel uit van mijn leven. Hij was de enige die met mij mee naar Lovina wilde, want het is 2 uurtjes rijden en voor de meeste Indonesiërs is dat ‘te ver weg’. Nadat ik met papa 4 dagen non-stop op de motor heb gezeten in Europa, zijn 2 uurtjes op de scooter echt koek en ei voor mij. Handy houdt ook van een goede dagtocht, dus we slingerde allebei op een individuele scooter door de bergpassen. Om in het donker aan te komen bij Villa Bloom.

We kregen direct een fantastisch diner geserveerd en de rest van de avond hebben we aan het zwembad onder de sterrenhemel gezeten. De volgende dag had ik mijn alarm om 5 uur gezet, want ik wilde graag zonsopkomst zien. In de beschrijving van de villa stond namelijk dat je zowel berg- als zeezicht hebt, wat gegarandeerd mooie zonsopkomsten en –ondergangen oplevert. Ik was heel blij dat ik zo vroeg was gestaan. Het uitzicht vanuit de prachtig aangelegde tuin is wereldwijd. Ik ben op een kussen op  het yoga platform gaan zitten en besloot daar dat ik alles anders wil gaan aanpakken. De familie die hier voorheen woonde is Nederlands en zij hebben zes jaar geleden besloten dat ze een leven in de tropen in zo een mooi huis waar gingen maken.

 

Unieke verhalen

Niet alleen de familie van Villa Bloom heeft een uniek verhaal. Alle merken waar ik in Graysonsisters over schrijf, hebben een bijzondere achtergrond, maar een ding komt terug elk verhaal; de persoon koos bewust om zijn of haar passie na te jagen. Of dit astroloog worden is als Foxglovetarrot, gezondheidscoach, designer als Many.Co of winkeleigenaar. Eén voor één hadden ze een passie die ze jarenlang onderdrukte door de sociale norm, maar eenmaal besloten naar hun hart te luisteren begonnen dingen in het leven op zijn plaats te vallen en iedereen is nu succesvol. Daar zijn wel wat maanden of soms jaren aan strubbelingen aan vooraf gegaan, maar ze hebben zich niet laten tegenhouden door twijfel of onzekerheid. Ik heb al zeker 85% van mijn droom waar gemaakt, maar nu wil ik voor die 100% gaan!

Na bijna vier jaar ‘reizen’ weet ik dat ik dit leven wil blijven leiden, maar dan wel in meer luxe en een groter financieel vermogen. Wie liefde geeft, zal liefde ontvangen. Een groot vermogen geeft mij de kans om projecten op te zetten die levens kunnen veranderen en in een eigen villa kan ik dan goed tot rust komen. In Villa Bloom was dat zeker het geval. Ik heb mij een dag kunnen opladen en ook Handy genoot zichtbaar van de mooie omgeving. We hebben de villa kort verlaten om het strand te bezoeken en snacks te halen voor onze geplande filmavond. Penny had voor ons weer een heerlijke maaltijd bereidt toen we terugkwamen. Wat een feest als iemand 3 keer per dag voor je kookt! Het hele verslag van ons verblijf in Villa Bloom kun je in het Engels lezen op Graysonsisters.com.

 

Het fijne leventje

Alles klinkt zo zeer aantrekkelijk toch?  En dat is ook waar ik mij volledig op focus. Zelfs in de eerste vijf weken in Indonesië toen er van alles gebeurde rondom mijn relatie, kon ik mij er niet heel druk om maken. We gaan allemaal door periodes in ons leven die bestaan uit ups en downs, maar de kracht is om zo min mogelijk terug te denken aan wat is gebeurd en vooral te denken aan al het moois dat je vandaag hebt en in de toekomst kan bereiken. Geen enkele hardloper heeft ooit gewonnen door zijn hoofd om te draaien en terug te denken aan de stappen die hij al gezet heeft. Uiteraard leert de hardloper door zijn ervaringen en wordt daar sterker van, maar de focus ligt op het behalen van een bepaald doel en de stappen die hij vooruit zet.

Op dit moment bouw ik samen met mijn JP Now International een toekomst. Ik ben in juni begonnen met mijn eigen online franchise website van Juice Plus, een product die gezonde natuurlijke voedingsstoffen toevoegt aan je maaltijd. Ik ben niet van plaatsvervangende maaltijden, dus ik raad al mijn consumenten aan om de producten te verwerken in de maaltijd, waardoor je zeker weet dat je alle vitamines, mineralen, vetten en proteïne binnen krijgt. Ik ken maar weinig mensen die 30 verschillende soorten groente, fruit en bessen eten, laat staan genoeg plantaardige eiwitten en alle omega’s. Dus enerzijds help ik mensen gezonder te eten, anderzijds help ik mijn internationale team van reizigers aan extra reisgeld. Mijn team gaat super en de consumenten zijn tevreden. Mij hoor je dus daar ook absoluut niet over klagen.

 

Het boek

En wat dan nog meer… Ik weet dat vele van jullie mij de afgelopen jaren hebben gevraagd een boek te schrijven over mijn reizen. Ik heb vaak gedacht om al mijn blogs te bundelen en daar een boek van te maken, maar sommige delen van mijn reis waren zo fantastisch – dat als ik er aan terug denk, ik het heel erg mis. En andere delen, goh…daar heb ik eigenlijk geen zin om op dit moment weer over te gaan schrijven. Ik zeg niet nooit, maar in ieder geval niet nu. Ik schrijf al mijn hele leven fictieve verhalen en een paar weken geleden schoot ineens verhaal te binnen waar ik op mijn negentiende aan ben begonnen. Ik werkte toen der tijd in een tassenwinkel en in mijn pauzes schreef ik naar hart ziel. De omgeving gaf mij het verhaal.

Helaas na 80 pagina’s moest ik stoppen met schrijven, omdat de hoofdpersoon op reis ging, maar ik niet genoeg reiservaring had om daar over te schrijven. De hoofdrolspeelster ging namelijk naar Australië! Mijn grote droom, toen der tijd al. Die 80 pagina’s staan vast nog ergens op een floppy of een cd-rom, maar ik heb de pagina’s in ieder geval niet hier. Het verhaal ga ik opnieuw schrijven en de hoofdrolspeelster gaat in haar eerste verhaal naar Indonesië. Het idee is dat het een serie van verhalen gaat worden, zodat jullie de komende jaren zoet zijn met lezen! Ik wil elke 10^e pagina, startend vanaf de 1^e, gaan plaatsen in dit blog. Ik wil namelijk van jullie horen wat jullie vinden. Ook ben ik op zoek naar iemand die goed is in de Nederlandse taal en mee wil lezen. Ik kan je er nu niet voor betalen, maar wil een percentage van de verkoop afspreken als vergoeding. Laat een reactie achter als je interesse heb.

 

Tot slot nog dit…

De film zorgde wel voor een aantal veranderen. Na de salsaklas tijdens de film ben ik in de ban geraakt van salsa dansen. Ik heb nu drie lessen gevolgd en vind het ongelooflijk leuk om te doen. Samen met vriendinnen die hier op Bali wonen gaan we nu naar salsa-avonden. Ook het moment waarop ik in bikini moest zorgde er voor dat ik voortaan een lichaam wil hebben dat film-proof is, zodat ik gewoon in bikini kan wandelen met een zelfverzekerd gevoel.  Ik start daarom mijn ochtenden met yoga en ga elke dag zwemmen.

Mijn allerliefste vriendinnetje van Bali is terug, Polona heeft eindelijk Oostenrijk verlaten en de kou omgeruild voor de hitte. Dat hebben we groots gevierd met veel Kroatische snaps en een fles wijn. Leuk feitje; een shotglas in Indonesisch heet een SLOKIE. Hoe grappig is dat? Ik heb weer een nieuw Nederlands woord om aan mijn lijst toe te voegen.

 

Babes, onze schattige kat leeft ook nog steeds. Ze heeft wat hobby’s waar ik het niet helemaal mee eens ben, zoals kakkerlakken vangen en die los laten in bed of de badkamer…en slapen in de kledingkast (wat absoluut niet handig is als ik weg ga en denk dat ze buiten is, om 5 uur later een miauwende kat in huis aan te treffen). Babes is mijn allesje en ligt nu ook knorrend op schoot!

Er zijn nog zoveel dingen die ik zou willen vertellen, de bruiloft van Kadek, lieve Carla die mij pompoenpitjes en zonnebloempitjes heeft gebracht, avonden in de kroeg (yes, ik drink weer en ben vaker uit), strandwandelingen, ontmoetingen met zoveel lieve leuke en creatieve mensen. Plus wat zou ik graag mijn Europatrip nog willen uitwerken. Wie weet komt dat allemaal later dit jaar nog eens. Voor nu ga ik dit blog posten, zodat er ik niet weer van gedachte verander om het uit te stellen.

Dikke knuffel lieverds

Ruby